Önceleri çok sinirli, geçimsiz,
insanları gıcık eden, bundan mutluluk duyan biriydim. Karşımdakinin moralini
sıfıra indirmeden rahatlamazdım. Her konuda haklı olmak benim için çok
önemliydi. En ufak sıkıntıları bile büyütür, çileden çıkartırdım. Bir gün
aldığım kitabın yayınevine mail attım. Onların ne kadar beceriksiz, dikkatsiz
ve daha birçok insanın duymak istemediği sözleri belirttim. Ertesi gün firmadan
mail geldi.
“Efendim firmamıza yaptığınız katkılarınız için teşekkür
ederiz. Hayatınızda başarılar, mutluluklar dileriz. Herşeye rağmen sizin
desteğinizi almak isteriz. Teşekkürler …”
Bu mailden sonra şoke olmuştum. Nasıl olurda bana böyle bir
mail atmışlardı. O günden sonra yaptığımın farkına vardım. Aslında bana bir
ders vermişlerdi. Bundan sonra hayatımdaki karamsarlığı yavaş yavaş kenara
bıraktım ve daha ılımlı olsun oldum.
Mevlana ne güzel söylemiş; “Kötülüğe iyilik zordur ama iyilikle kötülük bir olmaz. Sen (kötülüğü)
en güzel bir şekilde önle. O zaman seninle arasında düşmanlık bulunan kimse,
sanki candan bir dost olur."
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder